Dat Twitter een vrij lastig platform kan zijn om een grote schare ‘volgers’ te krijgen is een bekend fenomeen. Met de groei van de populariteit van het platform ontstond er een hele andere handel: die van de Twitter volgers. Op dubieuze marktplaatsjes werd, en is het nog steeds – mogelijk om een grote schare volgers te krijgen. En ook voortschrijdende techniek maakt het steeds simpeler om in een handomdraai een grote schare volgers: zo is er software waarmee je schrikbarend automatisch een hele schare fans bij elkaar harkt.
Inmiddels mag dit een behoorlijk bekend fenomeen zijn: publieke media hebben hier uitgebreid over belicht, en hebben ook doken er verhalen op van bekende Nederlanders die een wel erg grote schare ‘nep’ volgers hadden.
Met eyeballs maak je geld, is een oude uitgeverswijsheid, en ook met Twitter lijkt het zo langzamerhand die kant op te gaan. Ik word dagelijks gevolgd door bestsellerauteurs, mensen die geen Nederlands spreken en tuinmeubelwinkels die mij drie dagen later weer moedeloos ontvolgen omdat ik hen niet terugvolg. Allemaal geautomatiseerd. Er is met enig werk snel een Twitteraccount te maken met meer dan 10.000 volgers. Enige probleem: dit heeft geen enkele waarde. De nepvolgers lezen je tweets niet, en klikken niet op je e-mailtjes. Kortom: je kunt eenvoudig geld uitgeven aan twitter-volgers, of software om het nare werk voor je te doen, maar uiteindelijk krijg je hier geen écht publiek voor terug. Kortom: je houdt vooral jezelf (of je baas?) voor de gek. Sterker nog: er zullen Twitter accounts zijn die 300 volgers hebben maar al waardevoller zijn dan bij elkaar gekochte Twitteraccounts met 10.000 volgers waarvan er 300 ‘echt’.
Hoe herken je nou snel een ‘geautomatiseerd’ profiel?
Bekijk het profiel
Ik word tijdelijk gevolgd door mensen uit Capelle aan de IJssel die ik nergens online terug kan vinden, maar wel 15.000 volgers hebben. No offence tegen mensen uit Capelle aan de IJssel, maar als je 15.000 volgers hebt dan zou het toch zo moeten zijn dat ik ‘wel eens’ van je gehoord kan hebben? Of dat het Internet in ieder geval weet waarom jij 15.000 volgers hebt?
Volgers/volgend ratio
Echte publieke figureren hebben een scheve volgend, volger- ratio. Kijk naar bijvoorbeeld Alexander Klöpping. Hij wordt op moment van schrijven gevolgd door ruim 122.000 mensen maar volgt zelf ‘maar’ 2.601 mensen. Zelfde geld voor andere semi-publieke figureren zoals Sylvia Witteman met 60.000 volgers en maar 215 volgend. Bekende mensen hebben geen tijd om terug te volgen, en bovendien wordt een twitterstroom van duizenden accounts in je eigen timeline ook waanzin: veel te veel om nog iets te zien.
Geautomatiseerde profielen hebben vaak een lage ratio, omdat ze niet zomaar andere accounts kunnen ontvolgen zonder dat dit opvalt. Hierdoor krijg je situaties van gebruikers die 8.000 volgers hebben, maar ook zelf 7.600 mensen volgen. Je kunt er vanuit gaan dat de waarde van zo’n Twitteraccount bijna rond de 0 zit: het is erg onwaarschijnlijk dat een gebruiker die 7.600 mensen volgt ook echt ooit aandacht zal hebben voor jouw tweets. Sterker nog: het is maar de vraag of zo iemand zijn berichtenstroom nog echt leest- of bij kan houden.
Geautomatiseerde tweets
Kans is groot dat een gebruiker niet alleen een volger-bot aan heeft staan, maar ook geautomatiseerde tweets plaatst. Dit kunnen zelfs direct messages zijn die je verstuurd worden zodra je ze terugvolgt. Behalve dat dit absoluut not-done is is het ook stomvervelend. Waarom ga je iemand ‘persoonlijk’ bedanken wanneer je dit proces hebt geautomatiseerd? Dat is toch contra-productief?
Conclusie
Er is geen snelle methode om succesvol te worden op Twitter. Automatische volg-programma’s of gekochte volgers helpen je niet sneller om succesvol te worden. De enige methode die er is, is die van de lange adem. Rustig sleutelen aan content, conversatie en je niet gek laten maken. Doe iets dat voor jou zin heeft, waar jij zelf lol uit haalt, dan komen die volgers ook vanzelf wel.
