In Nederland zijn er opvallend veel mensen die de autoriteit te menen zijn om anderen te vertellen wat- en hoe ze dat moeten doen. Ik heb het meegemaakt dat ik social media advies kreeg van twee – wat oudere – mannen die mij vertelden waar Twitter knopjes moesten staan, en dat er gemiste kansen waren voor Facebook. Allemaal afwegingen die we al eerder met het team samen hadden gemaakt, maar door de heren als advies van tafel werden geschoven: het was ‘bewezen’ effectiever als je het deed zoals zij voorstelden. Op mijn vraag welk bewijs, of welke bewijzen ze dan voorhanden hadden werd het stil. Het was gewoon algemeen zo, dat moest ik weten. Op mijn vraag of ze dan ergens een case konden laten zien waar ze deze wijzigingen met succes hadden doorgevoerd werd het ook stil. Nou stil, ik kreeg uiteindelijk een website te zien die het ‘ook zo’ deed. Dat moest wel genoeg bewijs zijn, toch?
Nu verkondig ik ook wel eens iets waarvan ik niet 100% zeker ben dat het ook echt waar is. Maar dan probeer ik er in ieder geval een disclaimer bij te doen, desnoods een heel kleintje. Er zijn echter genoeg ‘adviseurs’ die menen autoriteit en ervaring genoeg te hebben om geen dingen meer te denken, maar om dingen te adviseren die dan ook gelijk de waarheid zijn.
Eind vorig jaar deed ik mee aan Startup Weekend, waar een man in de jury zat die bedrijven adviseerde, en in z’n elevator pitch noemde dat ie in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw succesvolle beursgangen had begeleid. Nu heb ik geen enkele beursgang begeleid (goddank) maar ik vond het nogal wat: je meest recente succes aanhalen van iets dat op z’n best twintig jaar geleden is gebeurd. De man die mij in de eerste alinea adviseerde over social media had trouwens hetzelfde trekje; hij begon een langdradig verhaal over zijn 30-jarige carrière waar ie nog mee had gewerkt aan de uitvinding van de – jawel echt – CD-I. Dat is wellicht nog treuriger, dat je in een lange elevator pitch moet aanhalen dat je begin jaren ’90 hebt meegewerkt aan de grootste Philips flop van de hele historie van het bedrijf.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van goeie gesprekken met mensen die echt al een stuk langer bezig zijn dan ik. Maar dan wel vanuit het juiste startpunt: een wederzijdse fascinatie voor de sterk veranderende wereld, de ontdekking daarvan en de kansen die er in liggen. En gelukkig zijn dat soort ondernemers er ook genoeg: mensen die vanuit ervaring kennis delen, maar ook twijfels. Mensen die bewondering hebben voor je doorzettingsvermogen, of je mooie product dat in de steigers staat. Mensen die je weer kunnen verbinden aan anderen om je idee verder uit te diepen, te versterken of je in contact brengen met je eerste klant.
Met dat soort mensen drink ik graag meer koffie.
Goed stuk. Dit is vooral een probleem bij instellingen met een beperkte doorstroming. Dit zijn ook bekende situaties als je naar onderwijs of overheden kijkt. Zoals jij ook zegt is ervaring ontzettend waardevol, maar helaas zet een deel het in op detail niveau (zoals het plaatsen van knopjes) en niet op hoofdlijnen (kennis delen, klankbord zijn, doorvragen).