Op mijn nieuwe kantoor staat sinds enkele weken een tafeltennistafeltje dat ik vorig jaar heb gemaakt.
Ik blogde eerder al eens over dat tafeltje maar nu staat ie ook op de plek waar ik m voor bedoeld had: op kantoor, als welkome afwisseling tussen het saaie – nee hoor! – kantoorwerk.
Ik geloof er erg in dat een kantooromgeving je moet stimuleren om er iets van te maken. Dus proberen we hier zoveel mogelijk een huiselijke sfeer te creëren waarin we graag zijn. Dat nodigt ook meer uit om veertig uur te knallen voor fijne opdrachtgevers.
In dat licht gezien denk ik dat we steeds meer naar een omgeving toe gaan waar kantoor en huiskamer niet meer van elkaar te scheiden zijn. Ook niet zo raar: want uiteindelijk besteed je toch een groot deel van je leven op een kantoor. Dan kan t daar maar net zo goed fijn zijn om er te verblijven.
Nieuwe werken?
Ooit bezocht ik een bedrijf waar net ‘het nieuwe werken’ was ingevoerd. De manager loodste ons naar een verdieping waar de filosofie was geïmplementeerd: een verder lege verdieping waar behalve een aantal bureaus en stoelen verder niets stond. Dit was volgens hem ‘het nieuwe werken’. Op onze vraag waar iedereen was antwoordde hij trots dat ze ‘waarschijnlijk thuis’ aan het werken waren. Er was ook een idee voorbij gekomen waarbij mensen gebruik konden gaan maken van hun eigen spullen. Het zogenaamde ‘bring your own’. Een vergoeding was er nog niet, maar er waren ‘natuurlijk’ wel allerlei eisen en specificaties waar je eigen apparatuur aan moest voldoen voordat het t netwerk op mocht. Lekker dan, dacht ik bij mezelf.
