Een paar weken geleden registreerde ik me voor een demo van webwinkelsoftware. Ik laat de naam van de partij even achterwege. Na een fijne user-onboarding heb ik wat rondgeklikt in het dashboard en een paar dagen later zag ik dat ik drie telefoontjes had gemist: de salesdame van de E-commerce software.
Ik vind het in Nederland soms nog steeds wonderlijk dat je uit het niets ineens gebeld wordt, maar dit terzijde.
Het eerste gesprek ging over de software, wat je er mee kon en wat mijn plannen waren. Na een vrij eenzijdig gesprek mocht ik volgens de dame van de software blij zijn dat mijn ’trial’ periode een week werd verlengd. Ik merkte nog op dat je met de ’trial’ verder toch niets kon, maar dat deed klaarblijkelijk niet terzake: dit werd niet zomaar voor iedere klant gedaan. Met de afspraak om een paar weken later nog eens te bellen hing ik op.
Die afgelopen weken keek ik niet meer echt gedetailleerd naar de software en was ik bezig met klantwerk. Tot vandaag. De telefoon ging. De dame van de winkelsoftware. Ik vertelde m’n keuze (Woocommerce) en zij begon een betoog waarin ze stelde dat dat een slechte keuze was, en dat dit zowel duur, onhandig als fout was. Ze kwam met een waslijst aan argumenten die ik niet helemaal thuis kon brengen, zoals het feit dat je geen klantdata kan inzien (?) en dat het eigenlijk basaal onmogelijk is om producten te versturen naar bestellers? Dat leek me sterk, maar het kwam er in het kort op neer dat ze mijn keuze volkomen afbrandde eigenlijk nog zonder precies de situatie te kennen.
Ik hing op met de mededeling dat ik prima zelf kon beslissen wat goed of slecht voor mij is en dat dat nog altijd mijn persoonlijke keuze is. Met haar mededeling dat we haar- of haar bedrijf altijd wisten te vinden hing ze op. Mij in verbazing achterlatend.
Waarom was dit een beroerd salesgesprek? Eigenlijk om de enige reden die er toe doet: ze stelt in het hele gesprek van ongeveer 5 minuten maar 1 vraag, en is zelf continue aan het woord. Hierdoor leert ze niets over mij, mijn situatie, mijn keuzes of mijn onzekerheden. Ze raast maar door over productfunctionaliteit die ik allemaal nodig heb zonder daarbij stil te staan aan wie ze iets verkoopt, en met welk doel.
Op deze manier heeft ze eigenlijk het omgekeerde ontwikkeld: de wens om nooit meer zaken te doen met deze betweterige partij.
